Psycholog/pedagog
mgr Małgorzata Kałagate – psycholog, pedagog w Miejskim Przedszkolu nr 24 Wesoła Żyrafa wspiera:
Dzieci:
- w procesie adaptacyjnym,
- poznawaniu swoich mocnych stron i wspieraniu poczucia własnej wartości;
- gdy nie radzą sobie w relacjach;
- w rozumieniu, akceptowaniu i bezpiecznym wyrażaniu trudnych emocji.
W ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzi zajęcia z zakresu wspierania umiejętności emocjonalno-społecznych. Realizuje Program Profilaktyki „Chronimy Dzieci” z dziećmi pięcioletnimi, gdzie przedszkolaki nabywają kompetencje chroniące je przed agresją. Prowadzi zajęcia z zakresu promocji zdrowia psychicznego w ramach Programu „Przyjaciele Zippiego” z dziećmi sześcioletnimi.
Nauczycieli:
- gdy dziecko przejawia zachowania nieadekwatne do sytuacji;
- gdy dziecko nie podejmuje wspólnej zabawy, izoluje się, przejawia nadwrażliwość, jest przygnębione
- gdy łamie zasady obowiązujące w grupie;
- kiedy działania nauczyciela nie przynoszą oczekiwanych zmian;
- w działaniach twórczych i proekologicznych.
Wymiana wiedzy i wspólnie podjęte działania z gronem pedagogicznym w znaczący sposób wpływają na poprawę zachowania dzieci w grupie rówieśniczej. Kooperacja przyczynia się do komfortu pracy nauczyciela i poczucia szczęścia u dziecka.
Rodziców:
- kiedy zauważają zachowania dziecka, których nie można zaobserwować w placówce, a są niepokojące (agresywne, apatyczne);
- wychowawca zgłasza niepokojące zachowania dziecka;
- gdy chcą się podzielić trudną sytuacją w rodzinie, mogącą wpływać na trudne zachowanie dziecka i wspólnie poszukać rozwiązań;
- gdy potrzebują konsultacji związanej z kryzysami rozwojowymi, jakie w naturalny sposób przechodzi dziecko w wieku przedszkolnym;
- gdy nie wiedzą gdzie mogą uzyskać dodatkowe wsparcie poza placówką.
Współpraca pomiędzy nauczycielami, specjalistami (w tym psychologa) i rodzicami ma ogromny dodatni wpływ na poczucie dobrostanu dzieci. Wpływa na poczucie skuteczności i satysfakcji u dorosłych
Dzień dobry,
zastanawiałam się nad istotnym tematem, który należałoby poruszyć pod koniec semestru roku szkolnego 2023/2024 i trafiłam na artykuł „Skarby rodzinne, czyli co wynosimy z domu rodzinnego”, prof. dr hab. Piotra K. Olesia, który uważam za bardzo wartościowy. Autor omawia w nim rolę rodziny w kształtowaniu osobowości dziecka. Z jednej strony wiadomo, że nikt nie rodzi się mamą i tatą, te umiejętności są nabywane w procesie socjalizacji w domach i w najbliższym środowisku. W pełnieniu tych ról nikt nie jest doskonały. Z drugiej strony profesor Piotr Oleś, w krótkim tekście, stara się odpowiedzieć na pytanie, jaki „bagaż” niesie ze sobą człowiek, w zależności od tego w jakim miejscu i z jakimi opiekunami wszedł w życie. Jak najbliżsi przygotowali go do „drogi”.
Państwa dzieci są małe, macie na nie ogromny wpływ, dlatego bardzo zachęcam abyście przeczytali to, co ma do powiedzenia profesor Piotr Oleś na temat, który nie wydaje się szczególnie odkrywczy, jednak wierzę, że każdy może odkryć w nim coś ważnego dla siebie. Zamieszczony poniżej tekst może zainspirować Państwa do refleksji nad międzypokoleniowym przekazem, który jest udziałem nas wszystkich.
Małgorzata Kałagate
