Rzecznik Praw Ucznia

1. Kim jest Rzecznik Praw Ucznia?

Rzecznik Praw Ucznia to nauczyciel obdarzony zaufaniem i wybrany przez społeczność uczniowską w drodze głosowania. Jego podstawowym zadaniem jest stanie na straży przestrzegania praw uczniów i reprezentowaniu ich interesów przed radą pedagogiczną czy dyrekcją szkoły, informowanie uczniów o przysługujących im prawach i sposobie ich dochodzenia oraz podejmowanie interwencji w razie naruszenia podstawowych praw ucznia i rozwiązywanie spraw spornych. Rzecznik Praw Ucznia podejmuje przede wszystkim działania na rzecz zapewnienia uczniom warunków do pełnego i harmonijnego rozwoju i poszanowania ich godności. Stoi na straży praw ucznia określonych w Konstytucji RP, Konwencji o Prawach Dziecka, ustawie o systemie oświaty i innych przepisach prawa, a w szczególności:

• prawa do rzetelnej informacji,
• prawa do bezpiecznej nauki,
• prawa do życia bez przemocy i poniżania,
• prawa do wypowiedzi,
• prawa do stowarzyszenia,
• prawa do swobody myśli, sumienia, religii.

 

2. W jakich sytuacjach należy zwrócić się Rzecznika Praw Ucznia?

Działania Rzecznika zmierzają do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem. Jeśli w szkole zostało naruszone prawo ucznia, jeśli uczeń otrzymał np. karę niewspółmierną do zachowania, jeśli jest traktowany gorzej niż inni, niesprawiedliwie lub w sposób poniżający czy lekceważący, jeśli czuje się zagrożony ze strony swoich kolegów, rówieśników może zgłosić się do Rzecznika.

Wszystkie działania podejmuje się w najlepiej rozumianym interesie każdego ucznia.

Rzecznik zobowiązany jest do udostępnienia zainteresowanym wszelkich szkolnych regulaminów, informowania o prawach ucznia i obywatela. Uczeń może wystąpić do niego w celu uzyskania porady bądź wyjaśnienia, a także z prośbą o pomoc w sprawach problematycznych, spornych i nietypowych. Rzecznik może wystąpić nie tylko w interesie indywidualnego dziecka, ale także całego zespołu – grupy uczniów, nawet całej klasy.

Uczeń zawsze może być pewien dyskrecji ze strony Rzecznika Praw Ucznia

– z całą pewnością nie podejmie on żadnych działań bez zgody ucznia.

 

3. W jaki sposób rozwiązuje się sytuacje konfliktowe?

Sytuacje konfliktowe są rozwiązywane przy współdziałaniu wszystkich zainteresowanych stron. Spory rozstrzyga się na zasadzie negocjacji, porozumienia i wzajemnego poszanowania stron. Rzecznik Praw Ucznia po dokładnym wyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy dąży do polubownego załatwienia sprawy, pełniąc funkcje mediacyjną między stronami w konflikcie. Wszystkie informacje uzyskane przez Rzecznika w toku postępowania mediacyjnego stanowią tajemnicę służbową

 

4. O czym jeszcze uczeń powinien wiedzieć?

Prawa ucznia określone są w następujących dokumentach:

• Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dn. 20 listopada 1989r., ratyfikowana przez Polską dn. 30 kwietnia 1991r. (Dz. U. Nr 120 poz. 526, 527),
• Ustawa o Systemie Oświaty z dn. 18 lutego 1991r. Dz. U. Nr 95 poz. 452 z późniejszymi zmianami).

Ważne telefony:

• 234 72 12 – policyjny telefon zaufania
• 800 12 12 12 – Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka
• 801 12 00 02 – Niebieska Linia. Telefon dla osób, które są ofiarami przemocy w rodzinie
• 116 111 – Ogólnopolski telefon zaufania dla dzieci i młodzieży

 

W szkole tak jak w życiu masz

i PRAWA i OBOWIĄZKI

 

masz PRAWO do

masz OBOWIĄZEK

ochrony przed wszelkimi formami przemocy fizycznej, bądź psychicznej oraz ochrony i poszanowania swojej godności ochrony swego zdrowia i bezpieczeństwa oraz uzyskania pierwszej pomocy w razie wypadku lub nagłego zachorowania życzliwego, podmiotowego traktowania w procesie dydaktyczno –wychowawczym swobody wyrażania myśli i przekonań, w szczególności dotyczących życia szkoły, a także światopoglądowych i religijnych, jeśli nie narusza tym dobra innych osób rozwijania zainteresowań, zdolności i talentów pomocy w przypadku trudności w nauce korzystania z poradnictwa psychologiczno – pedagogicznego korzystania, podczas zajęć lekcyjnych i pod opieką nauczyciela, z pomieszczeń szkolnych, sprzętu, środków dydaktycznych i księgozbioru wpływania na życie szkoły poprzez działanie w samorządzie szkolnym zadawania nauczycielowi pytań zapoznania się z kryteriami oceniania  sprawiedliwości i jawności w ocenianiu najwyżej dwóch sprawdzianów w ciągu tygodnia znajomości terminu sprawdzianu z przynajmniej wyprzedzeniem możliwości napisania / poprawy sprawdzianu w innym terminie (w uzasadnionych przypadkach)

systematycznego i aktywnego uczestniczenia w zajęciach lekcyjnych i w życiu szkoły przestrzegania zasad kultury współżycia w odniesieniu do kolegów, nauczycieli i innych pracowników szkoły, ponoszenia odpowiedzialności za własne życie, zdrowie i higienę oraz rozwój dbania o wspólne dobro, ład i porządek w szkole, punktualnego przychodzenia na lekcje brania aktywnego udziału w lekcji przestrzegania ustalonych zasad i porządku w czasie lekcji oraz respektowania regulaminów pracowni przedmiotowych uzupełniania braków wynikających z nieobecności na zajęciach usprawiedliwiania nieobecności w szkole najpóźniej do tygodnia od powrotu do szkoły starannego wykonywania pracy domowej przynoszenie na lekcje wymaganych zeszytów, podręczników i innych pomocy przebywania w czasie lekcji i przerw na terenie szkoły

Dawno, dawno temu o prawach dzieci nikt nie słyszał…

„Prawa Dzieci” mają swoją krótką, zaledwie kilkudziesięcioletnią historię. Po raz pierwszy zapisano je w tak zwanej Deklaracji Genewskiej w 1924 roku, ale naprawdę pierwszy katalog praw zapisany został w Konwencji o Prawach Dziecka przygotowanej przez ONZ w 1989 roku.

W Polsce Konwencja obowiązuje od 1991 roku.

Prawa zawarte w Konwencji można podzielić na:

1. Prawa osobiste to te, które przysługują człowiekowi, dlatego że jest człowiekiem. Nikt ich ludziom nie daje i nikt ich nie może odebrać. Najważniejsze z nich to: prawo do życia i rozwoju, do prywatności, do swobody myśli, sumienia, religii, prawo do wyrażania poglądów, prawo do życia bez przemocy i poniżania, prawo do informacji.

2. Prawa socjalne to prawa, które są wynikiem umowy między obywatelem a państwem. Najważniejsze z nich to: prawo do nauki, do ochrony zdrowia, do zasiłku i pomocy materialnej w przypadku biedy, prawo do wypoczynku i czasu wolnego, prawo do korzystania z dóbr kultury.

3. Prawa polityczne – Konwencja przyznaje dzieciom prawo do stowarzyszania się, to znaczy, że dzieci mogą należeć do różnych organizacji, klubów. Nie mogą jednak należeć do partii politycznych czy organizacji, które czynnie walczą przeciw komuś lub czemuś. Nie mają też praw wyborczych.

W Konwencji nie zapomniano o prawach specjalnych:

Dla dzieci należących do mniejszości narodowych. Mają one prawo do uczenia się ojczystego języka, religii, własnej kultury.

Dla dzieci sprawnych inaczej (chorych, kalekich, poszkodowanych przez los). Mają one prawo do szczególnej opieki lekarskiej i możliwie najlepszych warunków życia i nauki.

Dla sierot. Mają one prawo do innej, zastępczej rodziny lub opieki państwa (dom dziecka).

 

NAUCZ SIĘ UPOMINAĆ O SWOJE PRAWA, ALE PAMIĘTAJ, ŻE

INNI TEŻ JE MAJĄ!!!

 

Rzecznik Praw Ucznia

w Szkole Podstawowej nr 21

p. Robert Krzyżyński